This project has been supported by the CultuurfondsGelderland
During my residency at Wiebert, a cultural hotspot in Nijmegen, I was challenged to experiment with something that had been on my mind for some time, with the condition that it would have a connection to Wiebert itself. My personal task was to create a spatial form that I wanted to paint with patterns and details inspired by the surroundings. This led me to design a hexagonal stone, from which I created a sculpture by multiplying the stone.
Additionally, I wanted my art to serve as a platform for encounter and connection. During the 'Ponton' festival, I invited Hubert's audience to collaborate on my artwork. The sculpture was designed with both an exterior and interior. I painted the exterior with patterns inspired by Hubert's surroundings, while the interior was left open for visitors to paint something that reminded them of Hubert - a moment, a drink, or something else from the surroundings. A carefully curated color palette connected everything into a whole.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Tijdens mijn residentie bij Wiebert, een culturele broedplaats in Nijmegen, kreeg ik de uitdaging om iets uit te proberen wat mij al langere tijd bezig houd, met als voorwaarde dat het een connectie zou hebben met Wiebert zelf. Vanuit hier is de gedachten ontstaan om een sculptuur te maken wat is ontstaan met mensen van buitenaf. Mijn doel is namelijk dat mijn kunst gaat dienen als platvorm voor verbinding. Dit bracht mij tot het ontwerp van een zeshoekige steen, waarvan ik een sculptuur heb gemaakt door de steen te vermenigvuldigen. Hierdoor kreeg iedereen een eigen steen om te beschilderen en vormt het samen het sculptuur.
Tijdens het 'Ponton' festival nodigde ik het publiek van Hubert uit om samen te werken aan mijn kunstwerk. Het sculptuur is ontworpen met zowel een buiten- als binnenkant. Ik heb de buitenkant beschilderd met patronen die geïnspireerd zijn op de omgeving van Hubert, de binnenkant was vrij voor de bezoekers om iets te schilderen wat hen aan Hubert deed denken – een moment, een drankje, of iets anders uit de omgeving. Een zorgvuldig samengesteld kleurenpalet verbond alles tot een geheel.
